مجتبی کریمی هنرمند توانای اسلام آباد

مجتبی کریمی هنرمند توانای اسلام آبادی با نمایش «آتونال» نوشته و کارخودش در نوبت های 19 و 20 و 30 دقیقه در جشنواره بین المللی تئاتر دانشجوئی حضور دارد و بر روی صحنه میرود.

 همزمان با برگزاری آخرین روز شانزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ایران نمایش های حاضر در بخش میهمان این رخداد به روی صحنه می روند. اجراهای امروز جمعه 20 اردیبهشت ماه شانزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ایران به بخش مهمان جشنواره اختصاص یافته است. در این روز نمایش «شویک در جنگ جهانی دوم»، به کارگردانی فرزاد معافی که در بخش مدرسان شرکت کرده است، روی صحنه می رود. این نمایش با مدت زمان 75 دقیقه در نوبت های 16 و 18 دو اجرا در جشنواره پیگیری می شود. در بخش مهمان نیز چهار نمایش حضور دارند که سالن کوچک تئاتر مولوی میزبان یکی از آنهاست. نمایش «آتونال» نوشته و کارگردانی مجتبی کریمی در نوبت های 19 و 20 و 30 دقیقه این تالار اجرا می شود. در سالن استاد خورشیدی دانشگاه سینما تئاتر نیز نمایش «صندلی ها» به کارگردانی حسین رحیمی روی صحنه می رود. این نمایش در نوبت های 14 و 16 میزبان عموم مخاطبان خواهد بود. نمایش بر «پهنه اقیانوس» کار لیلی مهدوی نیز در نوبت های 17 و 19 سالن خانه نمایش اداره تئاتر اجرا خواهد شد و تالار هنر نیز به اجرای نمایش «احساس آبی مرگ» کار امین میری اختصاص دارد که در نوبت های 15 و 30 دقیقه و 17 و 30 دقیقه اجرای خود را پشت سر می گذارد. اجرای نمایشنامه خوانی های «گلدونه خانم» کار علی بهرامی و «دل نازک» کار فائقه صالحیان در نوبت های 16 و 19 پایان بخش اجراهای نمایشنامه خوانی در شانزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ایران هستند. در بخش تله تئاتر نیز، آخرین روز جشنواره به پخش تله تئاتر «نقشه روباه» کار سهیل ساعی اختصاص دارد که در ساعت 16 سالن استاد ناصری برای عموم تماشاگران به نمایش در می آید.** تبادل دانش بین ما و هنرمندان تئاتر خیابانی ایران اتفاق خوبی بود کارگردان نمایش «هجوم» از کشور اسلوونی هنرمندان تئاتر خیابانی ایران را افرادی پرانرژی، دارای اعتماد به نفس و قوه تخیل خوب و در عین حال با انظباط و تمرکز پایین توصیف کرد. «ویدا سرک ونیک» مدرس کارگاه آموزشی «بیومکانیک، بداهه گویی و هوشیاری» که از کشور اسلوونی در شانزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ایران حضور دارد، گفت: در طی روزهای کارگاه آموزشی با هنرمندانی کار کردیم که اطلاعات خوبی در زمینه تئاتر خیابانی داشتند و مدت ها در این رشته کار کرده بودند. این نکته باعث شده بود که تبادل دانش و اطلاعات بین ما و شرکت کنندگان اتفاق بیافتد. وی افزود: هنرمندان ایران را افرادی پر انرژی و اجرا کنندگانی قوی دیدم که اعتماد به نفس خوبی دارند و از قوه تخیل قدرتمندی هم برخوردارند اما دیسیپلین و تمرکزشان پایین است. «سرک ونیک» یکی از مشکلات این دوره را شرکت نکردن بانوان تئاتر خیابانی دانسته و گفت: اگر هنرمندان تئاتر خیابانی فقط مرد باشند بعدها نمی توانند در اجرا و ارتباط با مخاطب موفق عمل کنند و کارشان بسیار سخت می شود. نوزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی فردا (شنبه 21 اردیبهشت ماه) با برگزاری مراسم اختتامیه در مجموعه تئاترشهر به کار خود پایان می دهد.

اردیبهشت تئاتر اسلام آبادغرب

                                                                             دکترحسین قنادیان

جشن اردیبهشت تئاتر اسلام آبادغرب و همایش تجلیل از هنرمندان رشته های تجسمی - موسیقی- خطاطی و شعر وادبیات با همت بسیج هنرمندان اسلام آبادغرب و نیز همکاری اداره فرهنگ وارشاداسلامی شهرستان و انجمن هنرهای نمایشی در روز چهارشنبه در محل تالار تشریفات اسلامآبادغرب برگزار می گردد.

 مراسم  قراراست  که با حضور دکتر حسین قنادیان رئیس  سازمان بسیج هنرمندان کل کشور ونیز مدیران کل ادارات فرهنگی وهنری استان کرمانشاه و نیز مدیران دستگاههای دولتی شهرستان اسلام آبادغرب برگزارشود و دراین برنامه از پیشکسوتان، نخبگان ،وهنرمندان تمامی رشته های هنری تجلیل بعمل آید .

از دیگر برنامه های این مراسم میتوان به قرائت شعر توسط شعرای برجسته شهرستان ، اجرای موسیقی زنده ، پخش کلیپ و و نمایش طنز و سخنرانی دکتر حسین قنادیان اشاره نمود . 

داستان شورای شهر اسلام آباد

مهران محمدی: 

انتخابات دور چهارم شورای شهر فرصتی ارزشمند برای گذار اسلام آباد از وضعیت موجود به وضع مطلوب است و مردم پس از ۶ سال تحمل انواع مشکلات و سوءمدیریت ها فرصت مغتنم دیگری برای اعمال حق حاکمیت خود یافته اند.اما آیا فرصت ارزشمند انتخابات مسیر موجود مدیریت شهری اسلام آباد را تغییر خواهد داد با باز هم شاهد استمرار مدیریت فعلی خواهیم بود؟به واقع نگاهی مختصر به وضعیت فعلی شهر نیاز مبرم اسلام آباد به تحول را ضرورت میبخشد.شهری که با وجود شعور سیاسی والای مردمان آن متاسفانه در ادوار گذشته شورای شهر  به دلیل چیرگی تفکر ایلی بر ذهن و روان مردم نتوانسته منتخبان کارآمد و خلاقی را روانه شورای شهر سازد .

نگاه ایل باور عده ای مانعی بزرگ بر سر راه پیشرفت اسلام آباد است که هر دوره محفل نشینان قدرت پرستی که منافع خود را در تقویت تعصبات ایلی میجویند به آن دامان میزنند.اما به نظر میرسد با گذر زمان و افزایش آگاهی ناشی از توسعه استفاده از رسانه های ارتباط جمعی وفرسایش مرزهای جغرافیایی بخشی از رسوبات ذهنی مردم پاک گشته و روز به روز از شدت تعصبات ویرانگر ایلی کاسته میشود اما حذف کامل آن در گرو گذر زمان است.

در اسلام آباد با افزایش تعداد مراکز آموزش عالی تعداد دانشجویان نسبت به گذشته چند برابر شده و این امر امید به انجام تغییرات تحول زا را بیشتر مینماید.امروزه دانشگاه به یکی از مراکز اصلی دانشجویان اندیشمند اسلام آبادی بدل گشته که رنجور از وضعیت فعلی این شهر راه جدیدی برای گریز از شرایط امروز در ذهن میپرورانند.این امر چگونه میسر خواهد شد و معیار انتخاب ما چه خواهد بود؟پر واضح است از ملزومات هر فرد شایسته ای در این عرصه سلامت نفس است.افرادی با تقوا که در فردای انتخابات در مقابل امیال نفسانی خویش تسلیم نشوند  و شرف انسانی خود را فدای لذات زودگذر شخصی ننمایند.همواره به عهد خویش با مردم وفادار بمانند و وجدان خویش را در تمامی تصمیمات ناظر بدانند.یکی دیگر از ملاک ها سابقه اجرایی و مدیریتی افراد است.هرچند نفس وجود سابقه مدیریتی ملاک نیست و عملکرد یک مدیر مبنای عمل خواهد بود.سطح سواد انگیزه ها و اهداف و برنامه نیز باید در زمره موثرترین معیار های ما در انتخابات باشد.سنجه ما در خصوص قضاوت انگیزه نامزدها باید برنامه آنها برای آینده شهرمان باشد.برنامه باید واقع بینانه و متناسب با نیازهای شهر باشد که قابلیت اجرا داشته باشد .برنامه ای هرچند منسجم و مدرن که متناسب با بودجه وتوان شهرداری نباشد ما را به بیراهه خواهد برد.

در اسلام آباد به دلیل وسعت شهری محدود آن مشکلات نمایان است و این امر میطلبد که مردم از جزییات برنامه های نامزد ها نیز مطلع باشند. مثلا بسیار مهم است که یک نامزد شورای شهر در خصوص بازار تحقیر آفرین بمبئی یا میدان هدایت و سایر نقاط چه برنامه ای داشته باشد.

متاسفانه باید پذیرفت بخشی از جامعه ما منفعل و صرفا دارای یک رای شخصی است که از زمره آنان افراد بیسواد و مسن و تحت پوششین نهادهای حمایتی چون کمیته امداد است و نامزد لایقشان!از همین الان مشخص است و بخش فعال جامعه ما نیز که شامل اقشار جوان دانشجو و فعالین سیاسی و اجتماعی است که وجه تمایز آنان قابلیت تاثیر گذاری آنان است که میتوانند از طریق استدلال و ارتباط کلامی بخشی از جمعیت منفعل و کم سواد فوق الذکر را از ریشه مشکلات آگاه نمایند که این خود خدمت بزرگی در حق مردم خواهد بود.

باید پذیرفت که ما اکنون در یک فضای آرام به صحنه انتخابات مینگریم که متفاوت از جو غالب متن انتخابات است و باید مراقب بود تا در آستانه انتخابات اصول خود را حفظ نموده و در دریای تعصبات غرق نشویم و بیاموزیم که خادم اندیشه های معطوف به پیشرفت خود باشیم.

با توجه به حوزه محدود اختیارات شورای شهر اصلی ترین وظیفه شورا انتخاب شهرداری توانمند خلاق و متخصص و با تجربه است تا بتواند با به کار گیری ایده های نو و تغییر فضا و مبلمان شهری چهره شهر را دگرگون سازد.این امر قطعا با ساختار فعلی شهرداری میسر نخواهد بود و دگرگونی در احوال شهر مستلزم به کارگیری همکاران جوان و متفکر و تقسیم وظایف وتصحیح ساختار شهرداری است زیرا یک مدیر توانمند باید امکان فعلیت بخشیدن به ایده های خود را داشته باشد و جز با یک مجموعه توانمند و متعهد به کار این امر واقع نخواهد شد.

موضوع دیگر استفاده از اهرم های انگیزشی است.ایجاد انگیزه در هر مجموعه ای ظرفیت را مضاعف و بهره وری را ارتقا بخشیده و به اصلاح امور کمک شایان مینماید.طرح های نوینی چون انتخاب زیباترین خانه یا کوچه شهر میتواند این انگیزه را برای زیباسازی به وجود آورد که البته به دلیل فقدان مکانیزم مشخص برای این منظور شاید در آینده نزدیک امکان پذیر نباشد.

شهر ما از نبود الگوهای زیبایی رنج میبرد.در اینجا به دلیل تفکر سنتی قاطبه مردم و عدم وجود مراکز تخصصی ساختمان و هم چنین نبود معماران برجسته متاسفانه خلاء این الگوهای رقابت آفرین زیبایی به شدت احساس میشود و باید با ایجاد الگوهایی مردم را به سمت اهمیت بیشتر به این موضوع ترغیب نمود.این امر نیز میتواند با خرید املاک مسکونی در نقطه های بکر شهری و تزیین نمای ساختمان با بهره گیری از معماری جذاب و روح نواز جامه عمل بپوشد.

اسلام آباد علی رغم وجود هویت فرهنگی متاسفانه هویت شهری نمایانی ندارد.در هر دیاری به دلیل وجود فرهنگ منحصر به فرد آن تفاوت های آشکاری در ظاهر شهر به چشم میخورد.در اسلام آباد به دلیل وجود فرهنگ غنی کردی و تکلم مردم به این زیان باید نمودی از این تمایز در چهره شهر قابل رویت باشد تا هر رگذری به محض ورود به شهر ناخودآگاه این تمایز را درک نموده و در ذهن خود ثبت نماید اما متاسفانه در اسلام آباد هیچ نشانی از توجه به این موضوع دیده نمیشود

قضاوت اولیه انسان در هنگام مواجه با یک پدیده یا محیط جدید تاثیر عمیق بر جمع بندی کلی او دارد.این قضاوت عموما در ورودی شهرها رخ میدهد و به همین دلیل در اغلب شهر های دنیا به منظر ورودی شهر اهمیت ویژه داده میشود تا قضاوت نهایی مثبت انجام گیرد.در نتیجه موضوع ورودی اسلام آباد باید یکی از دغدغه های جدی شورای آینده باشد.

ناگفته پیداست که اسلام آباد با ملغمه ای از مشکلات شهری مواجه است.مشکلاتی که با بودجه محدود شهرداری اسلام آباد در کوتاه مدت رفع نخواهد شد و هنر یک شهردار کارآمد اولویت بندی درست آنان خواهد بود.با عطف به وضعیت موجود اسلام آباد اولویت با ترمیم زیرساخت های شهری است.امری که متاسفانه در هیاهوی مطالبات مدیران بالادست همواره به پستوی فراموشی سپرده شده و وقت آن است که نسبت به رفع این مشکل اقدام عاجل به عمل آید.

موضوع دیگر فرهنگ است.متاسفانه اهتمام به مسائل فرهنگی در شورای شهر  وشهرداری اسلام آباد به دست فراموشی سپرده شده و شایسته است با اصلاح نگاه عمرانی صرف در ذهنیتشهردار و اعضای شورا اقدامات فرهنگی در فهرست برنامه های شورای آینده قرار گیرد که با توجه به استعدادها و زمینه های فرهنگی موجود قطعا ظرفیت این اقدامات در شهر ما وجود دارد.

به هر حال ذکر تفصیلی مشکلات شهر اسلام آباد در حوصله این نوشتار نخواهد گنجید و این تنها مختصری از مشکلات شهر بود که اینجانب در حد وسع فکری خود به ان پرداختم و امیدوارم شاهد رفع بخشی از آن ها در آینده نزدیک و تحول و دگرگونی در چهره شهر اسلام اباد باشیم که قطعا جز با خواست عموم مردم این مهم به انجام نخواهد رسید.

بدسلیقگی فرهنگی در شهرستان اسلام آباد غرب، شهری بدون حتی یک نماد

بدسلیقگی فرهنگی در شهرستان اسلام آباد غرب، شهری بدون حتی یک نماد فرهنگی

نماد یا "المان" یکی از ویژگی های شهرهای مدرن و بخصوص کلان شهرها می باشد. البته ما در شهر اسلام آباد غرب انتظار ساخت "برج میلاد" یا "سی و سه پل" را نداریم لیکن، فقدان هرگونه نماد فرهنگی و به ویژه، نمادی که بتواند معرف شهری باشد که "جنگ هشت ساله در آن آغاز شده و در آن خاتمه یافته است"؛ انتظاری زیاده از حد نبوده و به نظر می آید چنانچه فقط بخشی از تخریب های اسلام آباد غرب در دوران جنگ نگهداری می شد و به یک موزه تبدیل می شد ، به راحتی هدف را قابل حصول نمود. اما اگر در خود زمان جنگ و در دوران پس از آن (دوران بازسازی)، هوشیاری و سلیقه ای برای چنان اقدام ماندگاری وجود نداشته است، باید قبول داشت که امروزه نیز "در بر همان پاشنه" می چرخد .

درحقیقت، در غیاب اندیشه های خلاق و مجرب، شاید انتظار کارآمدی از انواع دستگاههای فرهنگی و شبه فرهنگی شهرستان اسلام آباد غرب، انتظاری معقول نباشد. لیکن، حضور برخی افراد مورد وثوق در شوراهای متعدد فرهنگی شهرستان (که معمولا با حضور 15-20 نفر از افراد متولی و کارشناس برگزار می شوند)، انتظاراتی جدی تر را ایجاد می کند. از این دست شوراها، می توان به "شورای فرهنگ عمومی شهرستان" اشاره کرد و یا از شورایی که متولی بحث کتاب و کتابخوانی در اسلام آباد غرب است، باید نام برد که بعنوان شوراهایی مهم فرهنگی این شهرستان، سلول های خاکستری را در راه اعتلای "فرهنگ" این خطه می سوزانند لیکن در عمل، طرح و خلاقیتی موثر برای ارتقای حوزه فرهنگ از ایشان مشاهده نشده و متأسفانه آنچه بنابر اضطرار جلسات متعدد فرهنگی، تصمیم گرفته شده، عمدتا نشان از کج سلیقگی و بدسلیقگی دارد. به عنوان شاهد، چند مثال (فقط از شهدا ونقش اسلام آباد غرب در دفاع مقدس) در ادامه ذکر می کنیم :

اولین کج سلیقگی قابل اشاره ( که در ادامه همان بدسلیقگی مربوط به عدم حفظ نشانه های جنگ تحمیلی، قابل ذکر است) ، ماجرای دفن شهدای گمنام اسلام آباد غرب می باشد که به واقع، با توجه به شاخص بودن اسلام آباد غرب از نظر "تعداد شهدای دوران دفاع مقدس"، و همچنین ویژگی هایی چون "شروع و اتمام جنگ در آن" ، جایگاه شهرستان از نظر " حجم حملات هوایی دشمن بعثی" و ...، اقل انتظار این بود که دفن شهدای گمنام (که نمادی برای یادآوری دفاع مقدس و پاسداشت حماسه شهدای آن دوران و خاصه شهدای گمنام است)، با مداقه بیشتری صورت می گرفت و زیارتگاه ایشان، در بهترین نقطهء این شهر واقع می گردید (که از آنجمله در شهر کرمانشاه، پارک کوهستان را بدین منظور در نظر گرفته اند). لیکن معلوم نیست که در اسلام آباد غرب، با اندیشه های ژرف کدام بزرگوار، شهدا را در محل فعلی دفن کرده اند که هرجای دیگر اسلام آباد غرب را در نظر می گرفتند، مناسب تر از مکان فعلی بود و اینگونه ، نه فقط نام بلکه جسم آنها هم گمنام و متروک نمی گشت. آیا پارک شهر و یا حتی زمین خالی روبروی باغ رضوان و ...، نمی توانست برای این منظور در نظر گرفته شود؟

کج سلیقگی دیگر که بازهم مربوط به شهدا بوده، خیل شهیدان گرانقدر اسلام آبادی است که شمار ایشان به بیش از 1200 نفر بالغ می گردد و لیکن در ابعاد مختلف، دچار مهجوریت تبلیغی و اطلاع رسانی شده اند. باید توجه داشت، شهرستان اسلام آباد غرب با 150 هزار نفر جمعیت(که در زمان جنگ تحمیلی به نصف جمعیت فعلی هم بالغ نمی گردید) ، درحالی بیش از 1200 شهید را تقدیم انقلاب و اسلام نموده، که این تعداد شهید، در سطح کشور کم نظیر بوده، به نحوی که با نصف شهدای چند استان بزرگ (که جمعیتی میلیونی دارند) برابری می کند ضمن آنکه براساس صحبت های یکی از افراد مطلع، تعداد شهدای اسلام آباد غرب از تعداد شهدای تمام شهرهای غیر مرکز ، بیشترمی باشد.

حال باید از مسوولان مربوطه سوال کرد که، معرفی اسلام آباد غرب از این نظر، تا چه حدی صورت گرفته و اساسا برای معرفی شهدای والامقام این شهرستان، چه اقداماتی صورت گرفته است؟ جالب اینجاست اگر بپرسیم: چند نفر در همین اسلام آباد غرب از تعداد شهدا خبر دارند؟ چند نفر در ایران می دانند که شهری با اینهمه شهید و ایثارگر و مقاومت وجود دارد؟

سوال دیگر این می تواند باشد که آیا شهرستان اسلام آباد غرب با این همه حماسه در دوران دفاع مقدس، این حق را نداشته که موضوع یکی از فیلم های بی شمار یارانه ای (با موضوع دفاع مقدس) باشد؟ یا شاید بهتر باشد که بپرسیم: آیا اسلام آباد غرب نمی توانست فقط به عنوان لوکیشن یکی از فیلم های دفاع مقدس مورد استفاده قرار گیرد؟

انتظارات فوق، در حالی فراتر از انتظار به نظر می آیند که می دانیم، ماههاست که حتی تصویر شهدای اسلام آباد غرب از اینترنت نیز حذف شده است!! و با این وصف، طبیعتا نباید توقع داشت که مختصر زندگینامه ای از شهدا تهیه و به شکل سی.دی و یا کتابچه، در اختیار مهمانان این شهرستان قرار گیرد؟!

با نگاهی به عموم کاستی های مدیریت فرهنگی شهرستان، شاید بتوان مواردی چون "نبود طرح و ذوق و یا حتی مشکلات اداری و کمبود اعتبار" و غیره را توجیه گر کوتاهی های آنان دانست؛ لیکن، حداقل در یک مورد، معلوم نیست چه توجیهی را می توان ذکر نمود و آن هم ماجرای طرحی است که طی سالیان گذشته در کل کشور و از آنجمله اسلام آباد غرب اجرا گردیده و "ترسیم تصاویر شهدا و نصب آنها در سطح شهر" را شامل می شده است. در اینخصوص باید حقیقتا پرسید: این طرح چرا به شکل ابتر موجود، انجام گرفته است؟ آیا به راستی تمام حق شهدای ما، فقط دو پل هوایی و تعدای تصویر کوچک بود؟ بعلاوه آیا تمام شهدای بلندمرتبه اسلام آباد غرب، همین 20-30 شهید معرفی شده هستند؟

اینکه چرا مثلا تصویر واضح و بزرگتر تعدای از شهدا بر روی این همه دیواری که با انواع تبلیغات عجیب و غریب فروشندگان و کاسبان، شکلی کریه به این شهر بخشیده، ترسیم نگردیده است است، امری است که بر ما پنهان مانده است؟! مگر ترسیم تصویر سردارانی به مانند داروش ریزوندی، محمود شهبازی، حامد یعقوب نژاد، تیمسار اکبر نجفی، دکتر محمدرضا فتاحی،سرهنگ خلبان نژاد رضایی و ... چه مقدار کار و هزینه می خواست؟ آیا مثلا به جای اینهمه تصاویر و طرح های جورواجور بر دیوارهای اماکن آموزشی و فرهنگی این شهر(که بصورت مکرر نیز عوض می شوند)، نمی شد عکس شهدای فوق را کار می کردند؟!

باز در همین راستا، باید به کج سلیقگی در طرحی اشاره شود که حدود دو سال پیش، توسط شهرداری و زیر نظر فرمانداری انجام شد . آن طرح، با بودجه ای قابل توجه، قرار بود به زیباسازی فضا و محیط شهری اختصاص یابد. برای آن نیز تیمی جوان بعنوان مجری طرح انتخاب شدند و بسیاری از دیوارهای قدیمی این رنگ آمیزی کردند (که بعضا از گل و گچ بوده و برای نمودار شدن رنگ، مجبور شدند که چندین دفعه به دیوار، رنگ آبزنند) و در چندین جای شهر، نقاشی هایی را به تصویر کشیدند. آیا به جای دهها تصویر و شکل های بزرگی که در آن زمان طراحی شد(و فرماندار محترم نیز مکرر از آنها بازدید می کرد) ، نمی شد تصویر تعدای از شهدا ی این دیار را ماندگار نمود و ....

اگرچه، مصادیق ضعف طرح و برنامه فرهنگی در اسلام آباد غرب، بسیار بوده و قصد ما، تنها ذکر مثال هایی محدود برای روشن شدن بحث کج سلیقگی مدیریت فرهنگی بود، لیکن باید عنایت داشت که تمام مشکل، این نبوده و حوزه فرهنگ در اسلام آباد غرب، در ابعاد و جوانب مختلف مورد ظلم قرار گرفته است. تأسف بارتر وقتی است که می بینیم بعضی حتی به پاک کردن صورت مسأله پرداخته و بجای حل معضلات فرهنگی این شهرستان، اقدام به آمارسازی می نمایند که از آنجمله، شمار پرتعداد انواع کلاس های فرهنگی، عقیدتی و مذهبی است که روزانه توسط برخی ارگان ها و نهادها، برای بالابردن بیلان کاری ، اعلام می گردد. نتیجه طبیعی این اقدام، متأسفانه وقتی مشخص می گردد که مقام ها و ارگان های مسوول بخواهند برای حوزه فرهنگ (و البته دیگر حوزه های شهرستان) همتی نموده و یا اعتباری تخصیص دهند که بطور طبیعی؛ مقام های بالادستی، مستند به آمارهای ارسال شده، چنان همه چیز اسلام آباد غرب را گل و بلبل می بینند که تخصیص هر اعتبار و تصویب هر طرحی را اسراف و دوباره کاری می بینند.

در همین زمینه و بصورت سربسته عرض می کنیم، وقتی فلان ارگان فرهنگی تبلیغی، بصورت هفتگی و ماهانه، آمار یادگیری قرآن توسط 300-400 شهروند اسلام آبادی را گزارش نموده و از حفظ مکرر جزءهای قرآن توسط آحاد مردم خبر می دهد (و فرماندار محترم نیز در جلسات و کارگروههای قرآنی و فرهنگی، بر آنها صحه می گذارد) باید به از ایشان خواست که در کل شهرستان بزرگ اسلام آباد غرب، 100 نفر (آری فقط صد نفر) را معرفی کنند که در زمینه روخوانی قرآن مشکلی نداشته باشند؟ درحالیکه آمارهای ارائه شده آنها، حکایت از آن دارند که بیش از 40-50 هزار نفر از مردم اسلام آباد غرب، دوره های عالی قرآنی را گذرانده اند و ...

اما در پایان این بحث، شایسته می داند که به بحث ابتدایی بازگردد که همان "ضعف نمادها یا المان های شهری" در اسلام آباد غرب می باشد و در این زمینه، ضمن بیان مشکل، پیشنهادی را مطرح نماید:

درحال حاضر، اسلام آبادغرب شاید تنها شهرستان استان است که در ایام نوروز و دیگر ایام، وقتی در کتابچه ها و جزوات راهنمای مسافران، می خواهند آنرا معرفی نمایند، فقر یک مکان تفریحی، تاریخی و توریستی قابل توجه را کاملا حس می نماید. ضمن آنکه باید قبول کنیم ؛ سراب هرسم(که اندیشه اسلام آباد، خود چندین بار اقدام به معرفی آن نموده است) و یا آتشکده پلنگرد و میلگه و یا سد شیان، هرگز در شمار جاهایی قرار نمی گیرند که گردشگر و توریست را سر ذوق آورند که بخاطر دیدن آنها، رنج و هزینه سفر را به جان بخرد. بعلاوه، محل هایی مثل موزه طبیعی و تاریخی (که مثلا در شهرستانی مثل قصر شیرین با اقبال مواجه شده)، در اسلام آباد غرب حتی توسط فعالان فرهنگی هم مورد کم توجهی قرار می گیرد.

اما برای نماد سازی اسلام آباد غرب، حداقل دو پیشنهاد اساسی را می توان مطرح نمود؛

اول: با توجه به محیط و طبیعت زیبا و جنگل های کم نظیر اسلام آباد غرب ، می توان این قابلیت را به یک فرصت تبدیل نمود. به ویژه، رشته کوه واقع در شمال اسلام آباد غرب ؛ بخصوص جایی که از پشت پیام نور آغاز می گردد (و متأسفانه با احداث دانشگاه علمی-کاربردی، علاوه بر مسدود شدن مسیر ورودی، بخشی از ارزش طبیعی خود را از دست داده) تا کوه معروف به عباسعلی ، را در قالب یک طرح بعنوان منطقه ویژه گردشگری، تعریف و اجرایی نمود. بدین معنی که جاده ای ماشین رو بر روی آن احداث گردد(که قبلا برای آوردن سنگ ، شاکله این جاده ایجاد شده)، تعدادی پلاژ در بالای کوه احداث و برق کشی شود( و ای کاش همه آن هزینه های بی فرجامی که در تپه سه راه انجام شده در اینجا انجام می شد). همچنین با افزایش تعداد درخت ها، محیط جنگلی اسلام آباد غرب را بیش از پیش تداعی نمود و نیز یک فواره (آبشار مصنوعی) در ارتفاعات ایجاد گردد. آنگاه به تمام علاقمندان و گردشگران طبیعت، فراخوان داد و از انتفاع فوق العاده آن برای مردم و شهرستان بهره گرفت...

پیشنهاد دوم: که می تواند پیشنهادی بسیار اساسی و کاربردی باشد؛ احیای ارزش تاریخی و باستانی تپه چغاگاوانه است. توضیح آنکه لایه رویی این تپه، قبلا یکبار حفاری شده اما درحال حاضر به کلی از بین رفته است و لازم است، لایحه دوم تاریخ ی آن حفاری و مورد حفاظت قرار گیرد.

تپه تاریخی چغاگاوانه(که متأسفانه در حال تخریب روزانه است)، این استعداد را دارد که به یکی از مهمترین مراکز جلب توریست و گردشگر در کل ایران باشد. به ویژه آنکه این تپه دارای قدمت و ارزشی دیرینه است و در حفاری قبلی، آثار بسیار باارزشی از آن مکشوف گردیده که جا دارد با ایجاد یک موزه در جنب آن، هم آن آثار برگردانده شود و هم اینکه آثار کشف شده در حفاری جدید، بدانها اضافه گردد..

در باره تپه چغاگاوانه و نقش آن در تبدیل شدن به نماد اسلام آباد غرب، در آینده خواهیم نوشت.

مطالب مرتبط :

مدیریت جامع و مدرنیته شهرستان اسلام آباد غرب

بسمه تعالی

مدیریت جامع و مدرنیته شهرستان اسلام آباد غرب

نقش شهرستان اسلام آباد غرب به عنوان بزرگترین شهرستان استان کرمانشاه و به عنوان یکی از شاهراهای حیاتی  و ترانزیتی از جمله اتصال استان های شمال غربی کشور به جنوب غربی کشور و همچنین صادارات و واردات به کشور عراق و نقل و انتقال زائرین عتبات عالیات و همچنین جاذبه ها و ظرفیت های بالای شهرستان در حوزه های مختلف از جمله کشاورزی ، جاذبه های طبیعی و... بر هیچ کسی پوشیده نیست. اما متاسفانه  این شهرستان در طول سالیان متمادی به چنین  جایگاه  و خواستگاهی که لایق مردمان این دیار و مرز و بوم باشد دست پیدا نکرده است هرچند که بیان مشکلات و محرومیت ها به معنای نادیده گرفتن زحمات ارزنده مسئولان پیشین  و گام های بزرگ که در طی چند سال  گذشته در حوزه های مختلف من الجمله تصویب منطقه ویژه اقتصادی زاگرس-احداث راه آهن- احداث کارخانجات و...) برای شهرستان برداشته شده  نمی باشد بلکه نکته شایان ذکر این است که روند پیشرفت  شهرستان متناسب با رشد جمعیت و بافت شهری  نبوده است. که یکی از دلایل اصلی آن عدم شناسایی ظرفیت ها و استعداد های شهرستان و شناسایی معضلات و مشکلات شهرستان  در حوزه های مختلف و عدم  برنامه ریزی و مدیریت جامع شهرستان  بوده است لذا با توجه به نامگذاری دهه  نود به نام دهه عدالت و پیشرفت توسط مقام معظم رهبری و در راستای نیل به اهداف برنامه بیست ساله توسعه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران،  تدوین  برنامه جامع و چشم انداز شهرستان در حوزه های مختلف امری ضروری و بدیهی به نظر می رسد.

در تدوین برنامه مدیریت جامع  و مدرنیته شهرستان باید به استاندارد های ملی و بین المللی  و نیازهای جامعه توجه ویژه  معطوف داشت و متناسب با چنین نگرشی  یک ارزیابی  جامع از شهرستان صورت گیرد  و لیست معضلات و مشکلات و همچنین  ظرفیت ها و استعداد های  شهرستان در عرصه های مختلف استخراج و براساس درجه اهمیت و بازده اقتصادی و اجتماعی رفاهی،  اولویت طرح ها تعیین  گردد که در این مقاله به پاره ای از این مسائل پرداخته شده است امید است که مسئولان شهرستان  و  الخصوص نماینده  منتخب شهرستان در  انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی  این مباحث و سایر پیشنهادات مردمی را در راس برنامه های کاری خود قرار دهند.

بیان پاره ای از ،کمبود ها ،ظرفیت ها ،استعداد ها و پیشنهاداتی در حوزه های مختلف شهرستان:

اشتغال و صنعت شهرستان

بحث اشتغال یکی از مسائل جدی و یکی از از دغدغه های اصلی  جوانان اسلام آبادی می باشد هرچند با احداث شهرک صنعتی این مشکل تا حدودی مرتفع گردید اما  جوابگوی نیروی متقاضی کار شهرستان نمی باشد  که در این باب ذکر برخی از موارد ضروری به نظر می رسد

*ایجاد سامانه افراد متقاضی کار شهرستان و آنالیز داده های بدست آمده از سامانه  فوق و تشکیل کارگروه های تخصصی  اشتغال در شهرستان

* احداث و توسعه شهرک های جدید صنعتی  از طریق  مصوبات دولتی و جذب سرمایه گذران بخش خصوصی  که در این خصوص تصویب منطقه ویژه اقتصادی و شهرک صنعتی مرصاد در  مجلس شورای اسلامی و مصوبات هیئت دولت نقطه عطفی در تاریخ اسلام آباد غرب به شمار می رود.

*پیگیری و نظارت مستمر مسئولان شهرستان بر روند اجرای مصوبات و همچنین ارائه گزارشات پیشرفت اجرایی طرح ها به مردم شریف شهرستان

* ایجاد کارگاههای زود بازده اقتصادی ( در ضمن ضرورت داردکه مسئولان ترتیبی اتخاذ نمایند که بانک ها و موسسات مالی و اعتباری در خصوص بحث ضامن نهایت  مساعدت را  با متقاضیان تسهیلات بعمل آورند.)

*ایجاد رشته های دانشگاهی متناسب با صنایع موجود و همچنین صنایع در دست احداث شهرستان

* ساماندهی افراد متقاضی کار در یک محل مناسب با داشتن حداقل امکانات رفاهی

* ایجاد و ارتقای آموزش های فنی و حرفه ای شهرستان

* جذب و بگارگیری نیرو های بومی در تمامی زمینه ها

بخش کشاورزی

* سنتی بودن کشاورزی  شهرستان با توجه به ظرفیت های بالای شهرستان در بخش کشاورزی و باغداری و عدم استفاده از روشهای نوین در بخش کشاورزی از جمله  مکانیزه کردن کشاورزی که با ارائه خدمات آموزشی به کشاورزان و  بکارگیری دانش آموختگان حوزه کشاورزی  و در اختیار قرار دادن تسهیلات  به افراد در این حوزه می توان بر این مشکل فائق آمد.

* عدم وجود صنایع تبدیلی، بسته بندی، فرآوری  و سردخانه ها در ارتباط با محصولات زراعی و باغی وانتقال آنها به سایر شهرستانها یا مراکز استان ها که در نهایت  خود بر  افزایش قیمت تمام شده محصول در منطقه و کشور می انجامد و کشاورز  نیز در این میان برای حمل محصول   هزینه ای را متحمل می شود.

مدیریت شهری

مدیریت شهری متشکل از عوامل  زیادی من الجمله  مدیریت  عمران و خدمات شهری، مدیریت پسماند، مدیریت حمل و نقل و ترافیک ، مدیریت گورستان ، مدیریت میدان میوه و تره بار و  بازار ،مدیریت فضای سبز شهری، زیباسازی شهر مدیریت بافت های فرسوده، مدیریت آموزش های حوزه شهر نشینی و اطلاع رسانی و... می باشد که در این قسمت نیز چندی از مشکلات  و ظرفیت ها  و پیشنهاداتی در حوزه درون و برون شهری مطرح می گردد.

* مدیریت میادین میوه و تره بار و بازار

* ایجاد  بازار  های دائمی،  محلی  و فروشگاههای زنجیره ای ( شهروند و...)در محل های مناسب با توجه به کم بودن فروشگاههای عرضه محصولات  در سطح شهر به طور مثال بلوار یادگار امام خمینی ظرفیت  ایجاد یک بازار جدید را با توجه به عریض بودن خیابان آن دارا می باشد.

* استقرار  دست فروشان عزیز در یک محل مناسب

* عدم ساماندهی میادین  میوه و تره بار در داخل شهر  که رفع این  مشکل مستلزم در نظر گرفتن مکانهای  مناسب و مدیریت شده برای میادین میوه  در قسمت های مختلف شهر می باشد.

* عدم قیمت گذاری مناسب بر قیمت میوه و تره بار در  داخل شهر

*مدیریت حمل و نقل و ترافیک

* عدم ساماندهی ترمینال  مینی بوس ها و خودرو های روستاهای شهرستان به طوری که شاهد استقرار خودروهای سواری در  جای جای شهر می باشیم. 

* عدم وجود نرده حفاظتی بین پیاده رو و خیابان در طول مسیر بازار   که باعث حرکت دائم افراد در طول خیابان بازار و یا حرکت ناگهانی آنها به آن سوی خیابان که  علاوه بر ایجاد ترافیک  احتمال برخورد خودرو ها با افراد را افزایش می دهد.

* اختصاص مکان مناسب جهت بازار خرید و فروش خودرو با توجه  به تجمع خودروها در طول قسمتی از  بلوار شهید چمران و ایجاد ترافیک در این ناحیه

*  عدم وجود پارکینگ  های عمومی  در شهرستان -تبدیل پیاده رو در خیابان شهرداری به پارکینگ(با توجه به  کم عرض بودن   ابتدای بلوار راه کربلاه  و  عریض بودن  پیاده رو در  ابتدای خیابان فوق می توان بدون قطع درختان  قسمت اضافی خیابان فوق را  جهت  پارکینگ مورب خوردوها در این مکان در  نظر گرفت)

* یکی از مسائلی که باعث ایجاد ترافیک در اطراف میدان امام خمینی می گردد استقرار ایستگاههای تاکسی در اطراف  میدان که با تجمع تاکسی ها بیشتر فضای میدان اشغال می گردد لذا انتقال ایستگاههای تاکسی در مسیر های منتهی به خیابان های راه کربلا- شهید چمران و... به فاصله 100یا 00٢ متری از خیابان های فوق می تواند از ترافیک بوجود آمده در اطراف میدان بکاهد.

* عدم تمرکز ادارات  در یک مجتمع اداری-انتقال بیشتر ادارات به محدوده اطراف شهر به منظور کاهش ترافیک و تمرکز ادارات شهرستان جهت تسریع خدمات به ارباب رجوع و اختصاص زمین ادارات در داخل شهر به مکانهای فرهنگی،کتابخانه ، فضای سبز  و  سایر مراکز تفریحی

*شناسایی مناطق حادثه خیز شهرستان و رفع موانع موجود ،که  در این  زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1-وجود نرده های حفاظتی و گاردریل، دوربین مدار بسته ، ایجاد یک ردیف چراغ های شب نمای دو ردیفی در فاصله 20 سانتی متری از جدول ها  به منظور هشدار به راننده، ایجاد سرعت گیر مناسب و اصلاح جاده  با توجه به موج دار بودن  جاده  در مسیر پل رو گذر بدره ای  تا سه راه ملاوی با توجه به حادثه خیز بودن ناحیه فوق به طوری که در طول هفته شاهد چندین حادثه در این  محدوده می باشیم. 

2-از بین رفتن جدول های بلوار کمربندی اسلام آباد غرب و نیاز به وجود نرده های حفاظتی و گاردریل و ترمیم جاده مورد نظر

3-وجود یک پل هوایی عابر پیاده در  روبه روی شهرک مشاغل صنعتی شهرستان

4- احداث پل روگذر  تقاطع کمربندی اسلام آباد-  قصر  شیرین – گیلانغرب

5- دو بانده کردن جاده اسلام آبادغرب  اهواز تا انتهای حوزه استحفاظی

و...

*مدیریت بافت های فرسوده

امروزه  پرداختن به مبحث مدیریت  بافت های فرسوده  در شهرها به عنوان یکی از  پارامتر های کلیدی در مقوله  مدیریت بحران و همچنین به عنوان یکی از  پر تلفات ترین نقاط در حوادث غیر مترقبه و  تاثیر گذاری آن بر خدمات دهی مناسب به شهروندان و ایجاد چهره نامناسب از شهر امری ضروری و  حائز اهمیت ویژه می باشد که در این میان می توان به قسمتهای از محله سنگ معدن،محله شهرستانی،قسمتهای از محله پشت بیمارستان و... اشاره کرد که در زمان بروز حوادث با توجه به عدم طراحی اصولی و  خیابان بندی تنگ و نامناسب  کنونی می تواند مانع از دسترسی  و امداد رسانی سریع  به نواحی فوق   گردد و بر عمق فاجعه بی افزاید که امید است مسئولان  شهر با برنامه ریزی صحیح و به موقع  گامی اساسی در این زمینه بردارند.

*مدیریت پسماند

* عدم قرار دادن و جمع آوری زباله در یک ساعت مشخص و همچنین عدم ایستگاههای جمع آوری مشخص در سطح شهر

*عدم استفاده از تجهیزات پیشرفته خدمات شهری یا کمبود چنین تجهیزاتی در شهر

*عدم توجه جدی به  مبحث تفکیک و بازیافت زباله ها در شهرستان که  خود این امر باعث تخریب اراضی ملی و طبیعی و آلودگی های ناشی از دفن  زباله ها بویژه آلودگی آبها زیر زمینی و آلودگی ظاهری می گردد.

* عدم رعایت موارد بهداشتی و ساماندهی فاضلاب های منتهی به رودخانه داخل شهر و تجمع زباله در داخل آن

* عدم توجه به آلودگی ها و فاضلاب  کارخانجات  موجود  در شهرک صنعتی شهرستان و لزوم سیستم پیش تصفیه و استفاده از فیلتر های مناسب  که در این مورد می توان به فاضلاب ناشی از کارخانه خمیر مایه که  با بوی متعفنی همراه است اشاره کرد.

*مدیریت گورستان

* با توجه به کمبود فضا در باغ رضوان شهرستان  و تخریب دامنه های کوه جهت افزایش فضا و نزدیک بودن  به  بافت شهری و ایجاد آلودگی صوتی  برای ساکنین این ناحیه ضرورت وجود مکان مناسب دیگر جهت باغ رضوان جدید با رعایت کلیه  استانداردها و پارامتر های طراحی گورستان ها امری ضروری و  اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.

*فضای سبز

* عدم وجود فضای سبز کافی متناسب با رشد جمعیت ، کوهها و طبیعت ابتدای جاده اسلام آبادغرب- گیلان غرب (منطقه گلال سیاه) با توجه به ظرفیت های طبیعی و تفرجی و نزدیک بودن به شهر گزینه ای مناسب جهت احداث پارک کوهستانی  به نظر می رسد  که علاوه بر  رفاه حال شهروندان و افزودن بر جذابیت های شهرستان مانع از تخریب جنگل بلوط نیز می گردد.

* عدم وجود باجه پلیس پارک در هر یک از پارک های شهر اسلام آباد غرب

*عمران و خدمات رفاهی شهری

* عدم وجود جوب های مناسب و همچنین شبکه جمع آوری آب باران و معضلات مطرح با آن (که با مدیریت  آبها در این حوزه می توان از آن  جهت  مصرف در بخش کشاورزی بهره جست)

*  عدم  پرداختن و توجه  به بحث زونبندی مدیریتی شهرستان به منظور ایجاد حس رقابت در حوزه مدیریت شهری

* عدم وجود سرویس های بهداشتی مناسب در طول شهر برای مسافران و همچنین همشهریان گرامی

* عدم وجود کفپوش های یکپارچه در سطح معابر  و خیابان های شهر

* آسفالت نامناسب  برخی ازخیابان ها و کوچه های  سطح شهر

* پرداختن به کارهای عمرانی در فصل نامناسب سال

*آموزش شهروندی و اطلاع رسانی

* عدم استفاده از تابلو های فرهنگی و مانیتورینگ در سطح شهر به منظور ارتقاء فرهنگ شهرنشینی و اطلاع رسانی

* عدم وجود تابلوی ورودی و نقشه شهر و همچنین مناطق گردشگری طبیعی در ورودی شهر

* عدم وجود تابلوهای هوایی در سطح شهر(خیابانهای اصلی)

سایر موارد

*  احداث زمینهای ورزشی رایگان(تنیس، فوتبال، بسکتبال  و...) در بافت شهری 

* حمایت از ورزش و ورزشکاران شهرستان بویژه کشتی شهرستان با توجه به استعداد های درخشان و اثبات شده در    عرصه های ملی و بین المللی که این مورد حمایت های مالی و مدیریتی ارگان های دولتی شهرستان را جهت تشکیل باشگاهها و تیم های  ورزشی را می طلبد.

* فراخوان سرمایه گذاران به منظور ایجاد بیمارستان خصوصی در شهرستان و افزایش رقابت با بخش دولتی که خود منجر به بهبود  کیفیت خدمات ارئه شده می انجامد.و همچنین اختصاص پارکینگ مناسب به بیمارستان امام خمینی

* انتقال کارخانه قند اسلام آباد غرب به بیرون از شهر و اجرای طرح توسعه و ارتقای تکنولوژی آن با توجه به  اینکه شهرستان اسلام آباد غرب به عنوان یکی از قطب های کشت چغندر قند در منطقه غرب محسوب می شود  که خود این عامل بر امر افزایش اشتغال و راندمان تولید و کاهش آلودگی در محیط شهری منجر خواهد شد

*وجود زمین های خالی که خود به محل دفع زباله تبدیل شده اند یا در هنگام بارندگی باعث افزایش گل و لای در خیابان های شهر می شوند و همچنین وجود  ساختمانهای متروکه و فاقد کاربری مشخص راه حل :تبدیل مکانهای متروکه یا فاقد کاربری مشخص به مراکز تجاری و حمایت از مالکان ملک های فوق با اختصاص تسهیلات کم بهره، تبدیل سایر زمین های خالی به فضای سبز

* شهرستان اسلام آباد غرب دارای هنرمندان بسیاری در زمینه موسیقی سنتی و اصیل ایرانی و همچنین سایر هنر ها و صنایع دستی در کشور می باشد اما متاسفانه در دانشگاههای استان و شهرستان آموزش چنین رشته های به چشم        نمی خورد و به این مقوله اهمیت چندانی داده نشده است. که دست یاری مسئولان را برای حفظ و احیای فرهنگ غنی و اصیل اسلامی ایرانی را می طلبد.

* کم بودن تعداد عابر بانک ها  در سطح شهر که ضرورت دارد مدیریت محترم بانک  ها افزایش تعداد عابر بانک ها  را به منظور رفاه حال شهروندان مد نظر داشته باشند.

*جمع آوری معتادین و افراد تکدی گر و حمایت  از آنان  به عنوان قشر  آسیب پذیر جامعه از  طریق ارائه خدمات بازپروری و مشاوره و حمایت ارگان های بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی

* ایجاد تشکل ها و شوراهای دانشجویی و تشکیل انجمن مشاوران  جوان  شهرستان جهت همکاری در حوزه مدیریت شهری

*ساماندهی تاکسی ها در سطح شهر(کارت شناسایی راننده+لباس فرم) و ایجاد ایستگاههای تاکسی در بافت جدید شهری به طور مثال بلوار یادگار امام فاقد ایستگاه تاکسی می باشد.

*عدم وجود هتل و مراکز توریستی اقامتی در شهرستان

*ایجاد سامانه شهروند الکترونیک و سامانه حمایت از شهروندی

* افزایش جایگاه  سوخت رسانی  CNG

امید است که توانسته باشم  که رسالت خود در نگارش این مقاله   را که دستیابی به بیانات  مقام معظم رهبری در ارتباط با رفع محرومیت ها و پیشرفت همه جانبه  در جای  جای ایران اسلامی و نیل به اهداف چشم انداز 20 ساله  و خدمت به مردم شریف و ولایت مدار شهرستان بود را ادا کرده باشم.

نویسنده: شهرام اکبری کارشناسHSE

Email:[e-mail] 

بهمن ماه  1390